Kar Yağarken Şiiri - Ünal Çoban

Lapa lapa kar yağıyor dışarıda,
Gönlüm hapis ne yaparım içerde,
Çocukluğum otuz yıllık mazide,
Saydım taneleri bir, iki, üç…diye.

İçimden geçer kar topu oynamak,
Sert bir topu başkasına yollamak,
Sıra geldi mi buz üstünde kaymak,
Düşmeden kaç kere kaydığımı saymak.

Çocuklarımla kardan adam oynamak,
Havuç, kömür bulup yerlerine takmak,
Islandılar mı, üşüdüler mi sormak,
Çok zordur onları tekrar eve almak.

Bu heyecan aynı çocukluğumdaki,
Oyun uzar onları hiç kıramam ki,
Evde sürer heyecanı dışarıdaki,
Sözlerimin hepsi değil gönlümdeki.

09.03.2008-Ankara