Kar yağıyor toz misali ufaktan ufağa,
Ellerimi açıp seni beklemeye koyuluyorum,
Hafiften rüzgar esiyor ve dengesiz dağılıyor kar taneleri bedenime,
Sonra bir umut diyorum bu gökyüzü gibi bembeyaz ve yüreğin gibi tertemiz.
Biraz ötede kar topu savaşı yapan çocuklar görüyorum,
Bu ülkenin barışa ihtiyacı varken!
Kardeş dediklerimizden habersiz yaşıyoruz hayatı bizi dört gözle beklerken,
Doğu ile batının ayrımı beynimi kemiriyor ikisi birbirinden bağımsız olamazken...
Cehennemi her allahın günü yaşıyorum şehrimde,
Siz hiç bir ANNE'nin feryadına rast geldiniz mi?
Rast gelseydiniz cehennemin yüreği nasıl yaktığını anlardınız.
Umarım bir gün kar topu barışı yapan çocuklar görürüz bir ömür.
Kayıt Tarihi : 10.1.2016 12:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kasım Ciftci](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/01/10/kar-topu-barisi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!