Kar Toplayan Güneş Soğuğudur Yüzüm

Kahkahalarla gülen yüzüm
Kar toplayan güneş soğukluğudur
Yağmaya başlar ansızın
Anlayamazsın

Her yara kendi bedeninde sızlar çünkü
Her kan kendi damarından boşalır

Herkesin acısını
Duysan da derinlerinde kendi acın gibi
Yine belli etmek istemezsin başkalarına

Hep başkalarının acılarından yanan yüreğin
Yine de yanacaktır
Onlar yanmasa da sana
Bir kere bile bakmayacak olsalar da
Işık taşıyan gözlerinin içine

Onlar uyurken
Uyanık kalacak onların yerine de
Kan ter içinde mısralar dökecek sabahlara dek
Anlamasalar da...

15 Nisan 2003

www.melihcoskun.com