Kar Tanesi
Beyazlı bir kış mevsimi,
Penceremin önünde bir kar tanesi,
Biliyordu sanki! seveni sevmeyeni,
Her düşüşünde hatırlatıyordu bana Seni.
İşte! bir kar tanesi daha yere düşüyor,
Sanki toprak sevgisizlikten üşüyor,
Kar tanesi bir yorgan misali,
Toprağın üstünü hafifçe örtüyor.
Ağaçlardaki son yeşil yapraklar bile,
Düşmemek için sonu ölüm olan o yere,
İsteği görmek olsada sevdiğini son kere,
Kar taneleri oluyor ona çare.
Bunlar bir kış mevsiminin hikayesi,
Seni sevdiğimi anlatmaktır gayesi,
Sana ulaşmak olan son hevesi,
Toprak ve Yaprak benim, Sende bir KAR TANESİ...
Kayıt Tarihi : 10.1.2010 01:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!