Kar Tanesi Şiiri - Ahmet Kuruoğlu

Sen...

Soluk gözlerimin
Parlayan feri

Karanlık gecelerimin
Sönmeyen feneri

Sen...

Ta kaf dağında açan
Masum kır çiçeği

Bir koklayışta solan
Nazlı küstüm çiçeği

Sen...

Bitmek bilmeyen yolun
Son dönemeci

Gelmek bilmeyen sonun
İlk hecesi

Sen...

Hayaller denizimin
Sahici iskelesi

Umut teknemin
Umutsuzluk köşesi

Sen...

Mısralarımın
İlk değil

İkinci hiç değil
Son misafiri

Ve Sen...

Gök kubbenin
Karalar bağlamış kar tanesi

Buzlar ülkesinin
Kristal prensesi