arbeyaz, kışın soğuk ellerinden bir iz,
Dallara düşen beyaz örtü, masalın başlangıcı.
Toprağa öpücük konduran dondurucu nefes,
Karbeyaz, doğanın üzerine serilmiş bir özlem.
Her kar tanesi bir hikaye, bir serüven anlatır,
Toprağa düşerken sessizce, öykülerini yazarak.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
