Ufacık bir kar tanesi olmayı düşündün mü hiç
Yoğunluğun içinden kopup bir oyana bir buyana
Savrula savrula toprağa kavuşmak için
Bütün soğukluğunla düşledin mi
Ne gariptir ki
Toprak senin soğukluğunla güzellik kazanmakta
Senin salacağın suyunla hayat bulmakta
Hiç umar mıydın hayat kaynağı olacağın
Canlılara yaşam sunacağın
İsterdim ki nisan yağmurunda bir damla olaydın
Birbirini seven yüreklerin üzerine düşüp
Bir birlerini sarmalarına sebep olaydın
Aşk kaynağı olamadın belki baharda
Yaşam kaynağı oldun kış ta
Bembeyaz lekesiz ve bir o kadarda soğukluğunla
Kayıt Tarihi : 10.12.2005 18:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!