Kar öyküleri - III / kadına dair...

.

bu şehre dönmemek lazım;

yollar beyaz çerçeveli ilgisizlikle
bacalarda tüten ev sessizlikleri
oturmuş sigara sarar bıyıklı dağ
yıkılır omzu karanlığa
başında eskilerden bulutlar
bakar çocuklara sayar sayar umutla

yine yalnız yolculuk;

öpmeseydi kalırdım bütün gece
yetiyor sessizliği baktıkça gözlerime
ben yol ozanı dilim yetmese de
türkülerimi annem bilir
ona söylerim soğuk evde
tararken saçlarımı bakıp kadınlığıma
bana benzedin yavrum ağlama
anne marşıdır ağıtlar
hepsi kendi bestesidir
barok dönem kar yağdırsa da
onların ağrılarında çığlar kopar
annem anlar beni biliyorum
ağıtlarının içinde ismim
kanıyorum

az kaldı şu tepeyi de aşınca;

yalnız geldim
yalnız gittiğim gibi dişe diş
kana kana bırakılmışlığımla
bağırmak yok artık acıları
işledim tenime nakış nakış
üşütmez artık ömrüme düşmüş kış

evim kokunu nerelerime işlemişim;

hep ayaz olurdu
kuzinede kaynayan yemek
mercimek tarhana karalahana
mısır unu yağardı mıhlamayla
seslerde gelip geçiyor şuramdan
ağlamalar, bakraçlar, kuşlar
kış olmasa cevize giderdik
elde ekmek domates sopalar

kısa ve yanıktır öyküm;

özledim de kaçtım geldim
ne yiğidim ne de küheylan bu elde
bitirmeden düşlerimi cebimden
ellerim deste yapıp da gizledim
ne büyüttüm ne yeşerttim
sevgisizliğe yenildim
yoksulluğa köreldim
iyi edin beni
yeni başladı serüvenim
babam saçlarımda papatya
ne yol kopar
ne kaynar sularda haşla
yaralarıma sür ki gözümde yaşla
karışmış günlerim derman bul bana

yokluğun diğer adı unutmak;

ağır geldim ağır gittim evinizden
gözlerimde fazlalık sığamadım
büyüdüğümü anlasam kaçmazdım
dururda gül bakardım kapıdan
babam uğurla beni kaderime
donmuş ayaklarım sıva karla
yollarım bana, ömrüm bana
koruyacağım diye dokunmasaydın alnıma
alnım ki; bir kuşun sesidir türkülerde
bir sevgiliye güler, onunla gider
hazırdır göçleri yalnızlığa
dönersem bir daha baba
dönersem bir daha
vur çatımdan kavuşayım suya
yağmur ekin dudağıma
ben gülmedim
körpem gülsün kanımda

o gece ve sonrasında;

akşam seni düşünüp toparlandım
hani sarılman
katıp yanağını yanağıma
darılman var ya
ona tutundum çoğaldım
ayaklarım hep üşüyor
ellerimde nedensiz
bir gelsen
biri birinizi çok seveceksiniz

şa yılı /