Kar molası Şiiri - Zeynep Karacaa

Beyaz pamuklar süzülüyor
Ellerime, pencereme dokunuyor
Kanadı kırık kuşlar gibi
Aşağı ve aşağı

Bembeyaz sokaklar şimdi
Bahçelerde kardan canlar
Çocuklar geçiyor gözümün önünden
Karın tadını en çok çıkaran onlar

Bulutlar en güzel beyazı taşıyor
Bir baba, kızının elinden tutuyor
Kızın yüzüne öpücükler konduruyor, kar
Kız artık hiç üşümüyor

Dışarısı soğuk, güzel ve kaygan
Mola veriyoruz evlerde güzel bir çayla
Sonra
Sonra işe güce, hayata devam

.z