* Kar Mevsimini Güvermekte *

Başlangıcıdır yatağıma akan,
Güvermeyen payda yaşam kırağı,
Yıl başlangıcında.
Ellerin kuvetliliği aksın aksın artık,
Mevsimlerin soğuk sınırında ocak,
Beyazlar güvermekte.
Üstüne üstüne yapayanlızlığımın,
Göğün boşluğundan,
Durmaksızın Kar üşüşmekte.

Ve
Acılı soğuk bir okşama bu,
Yanlızlık ürkmesinde,
Ellerimde ısırır ellerimin kanı,
Lapa lapa tohumlarken mevsimi,
Çağırır çağırır sizi,
Birer küçücük melek ölümsüz biçimlerde.
Ağzıma düşün duyayım tadı,
İşliyorsunuz yüreğime uçuşta,
Eşitçe yüzeye akışla.
Sesiz ve incedir şairin yüreğinde,
Minacık ölüm,
Burda bizim ölüler yanında.