Kar Mevsimi Şiiri - Hüseyin Ülkü Korkmaz

KAR MEVSİMİ
Ben hep Temmuz' da üşürüm,
Dağların tepesinde ki karlarla üşüdüğü gibi,
Ansızın solar gider ruhum,
Kardelen' lerle boynum bükülür ayaz kış gecelerinde,
Ama!
Bir umut dilerim dualarımda,
Kar taneleri tek tek düşer,
Ses veririm Çoban yıldızının parıltısına,
Dolunay' ın ışığı aydınlatır,
Öksüz soğuk geceleri,
İşte bu yüzden üşümek aklımdan geçmez,
Yaşam için direnen güz güllerinin de varlığı etkiler,
Direnç verir,hayatın acımasız kulvarında,
Keşke!
Sevinçlerimiz,
Sevgilerimiz üşümese...
Biz üşümeyiz! kar mevsimi de olsa,
Sıcacık bir sevginin el sallayışında...
H.ÜLKÜ KORKMAZ (Her hakkı mahfuzdur-izinsiz alıntı yapılamaz)