Çok sevdim ben,Kar Kokusunu,
Çünkü o ellerinde vardı,teninde vardı,
Yağmur kokuları anlatılırda,
Kimse nedense bilmez Kar kokusunu..
Bir yaman,bir sevda dolu kokudur ,
Temmuz kavrulmasında vardır,zemheri soğuğunda,
Senin kadar sıcak,senin kadar üşüten,
Yalnızlığından,bensizliğinle geldi bana ....
Gece savrulmalarımda,fırtınalarımda,
Bir garip umutsuzluk,bir garip sensizliklerimle,
Yüreğimi yazmak istedim,yazamadım nedense..??
Sen sabırlı,sen kızgın,sen kaşının kalkmalarıyla...
Ben Kar kokusunu aldım,ellerinde,
Sesinde hissettim ben,yüreğinde;....
Haksızdım,yanlıştım,dopdolu bakan,
Kar Kokulu, ama;dopdolu göz bebeklerinde....
Ocak.2001(Sevgili Hayat Yoldaşıma...)
Bayram KaraaliKayıt Tarihi : 23.1.2001 05:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!