Kar Helvası Şiiri - Hasan Okursoy

KAR HELVASI

Çocukluğumuzda
Mezardaki çaput ağacı
Bizi acılarımızda toplardı
Bir baş soğan
Saçta pişmiş çörek
Tuzunda tatlandı

Neler unuttuk?
Orada nelerimiz kaldı?
Bir konuşsa akşamüstü
Bir yanımız kanar
Bir yanımız korkar
Bağladığımız çaput ta
Acımız yanar

Güzeldi yaşadıklarımız
Çocukluğumuzda
Serindi gölgemiz
Sokaklarımızda
Esip gürlerdi çocukluğumuz
Her gün bir arada

Ne arayan ne soran var
Karanlıkta kaldı anılar
Esen bir rüzgarda
Savrulur o günler

O ıssız virane sokaklarda
Bırak kalsın neşemiz
Çığlık atsın kırlangıç
Baharda açsın çiçeğimiz
Yayılsın kokusunda güneş
Çamlıkta akasyamız

Getirmese kimse
Halkalı şeker karamela
Ağlamaz çocukluğumuz
Tutuşur durur orada
Bekler sevincimiz

Ne güzel olur
Çocuk kalsak hepimiz
Çiçek çiçek açsak
Olmasa savaşlarımız
Oyunlarımızda
Sönmeze sevincimiz

Koca su aksa
Yine şırıl şırıl
Hiç batmasa gün
Oynasak gürül gürül

Yağsa kar
Kaşıkla sak kar helvası
Uzatıp dursak güne
Ağlamaz çocukluğumuz

Hasan OKURSOY