Kar Gibi Şiiri - Ayşe Zelal Kırıcı

Sadece dışarıdaki karı izliyorum.
Önümde bir yığın kağıt...
Belki sadece önüme dönmem gerek.
Belki de kendimi kara bırakmam gerek.

Hafta sonunun verdiği huzurlayım.
Belki de öyle düşündüğümdendir.
Yapacak işlerim var.
Ama şuan yaptığım bu satırlar.

Ezan okunuyor tüm asaletiyle.
Karlar süzülürcesine özgür görünüyor.
Belki de öyle olmak istediğimden.
Belki de kar gibi süzülmeyi istememden.

Bir şarkı dinliyorum .
Adeta hiç bitmesin istercesine...
İçinde en sevdiğim cümle geçiyor.
Evet, hayat devam ediyor