Kar gibi... Şiiri - Uğur Terzi

Mevsim kış
Aylardan Şubat,
İstanbul da bir mekan.
Bahçede palmiye ağaçları
Kar yağıyor,
Palmiyenin yeşilinde
Gözlerin,
Alır beni götürür
Anılara,
Anılar karlar içinde.
Donmuş,
Gözlerinde bir çift
İnci tanesi, gözyaşların
Billur kristaller gibi
Kalmış yanaklarında.
Tutmak istiyorum
Tutamıyorum,
Kayıp gidiyor ellerimden
Tıpkı anılar gibi.
Palmiyenin yeşilinde
Karlar var,
Sanki saçlarım, bembeyaz.
Aynaya bakmaya
Korkar oldum,
Yüzümde derin çizgiler
Yılların izi.
Anılar akıp gidiyor bir bir,
Tutmak istiyorum
Tutamıyorum,
Kayıp gidiyor
Yağan kar gibi…

16.02.2008