Kar Fırtınaları Şiiri - Tahsin Koç

Ah! çocukluğum ah
Nerde kaldı o günler
O esen sert tipiler
Nerde kaldı kar fırtınaları

Yağardı kar’lar metre boyunca
Girerdik karın içine boylu boyunca
Eyyam bozulup hava soğuyunca
Eserde Eser kar fırtınaları

Ersedi tipiler tutardı Kürtük
Buzlanırdı yerler olurdu sürütük
Öğle soğuk olurdu donardı tükürük
Eserde eser kar fırtınaları

El kızağıyla buzda kayardık
Geçtiğimiz yerlerde sayı sayardık
Bazen de “pilaçlarla” kayardık
Aldırmazdık esen kar fırtınaları

Allahuekber Dağının çok olurdu tipisi
Tipi estimi görülmezdi yolun hepsi
Şaşırırdık bazen bulunmazdı evin kapısı
Sen çok eserdin kar fırtınaları

Ah üste yok başta yok
Hepsi çıplak ayakta yok
Dondurucu Soğuk olurdu çok çok
Sert eserdi kar fırtınaları

Kışın Selimin yolların bizlere sor
Çok ağır geçerdi hemde çok zor
Bizim diyarda öğrenci olmak da zor
Şimdide öyle esiyormusun kar fırtınaları

Selim ovasına inince ayaz da ayaz
Her taraf kar; sütlimanı ben beyaz
Donmuş ellerle gel de; yazı yaz
Neler çektik o yollarda kar fırtınaları

Tahsin ah anarım o günler “hani”
Bu sinemde sadece kalmıştır “anı”
Buna rağmen köyüm anarım “seni”
Goy yinede essin kar fırtınaları

Ankara- 02.01.2009