Kar Edemedim Şiiri - Mahir Güler

Gece sabaha dek ardın sıra ben
Durmadan ağladım kar edemedim
Gülmeyi unuttum endişem arttı
Karalar bağladım kar edemedim

Zalime katlandım bir senin için
Neler çektiğimi sor senin için
Varmadın farkına yar senin için
Ciğerim dağladım kar edemedim

Akan gözyaşını aşkla silerdim
Ayrı kalmasam da seni dilerdim
Üzülme diyerek derdin bölerdim
Dert alıp tığladım kar edemedim

Sırtını dönerek gittin el gibi
Yıktın umudu estin yel gibi
Dere idim ırmak oldum sel gibi
Coşarak çağladım kar edemedim

Hep kendi kendime sorular sordum
Bir eski resminle avundum durdum
Hayalle yaşarken saraylar kurdum
Gönlümü eğledim kar edemedim.

Yıkıldım namertle düşünce dile
Basit geliyordu çektiğim çile
Ağaran saçımı koydum mendile
Yılları düğledim kar edemedim.

Dostlarım kınadı adın diyince
Kesildi naçarım sitem duyunca
Kulfani olarak ömür boyunca
Hep seni yeğledim kar edemedim.