Kar Deyince Ben Şiiri - Cevat Çırak

Kar Deyince Ben

İstanbul'a kar
gelecek dediler
Oturduğum yerden
beni bir an kaldırıp
Kırk yıl önce yaşadığım
köyüme götürdüler.

Kar deyince,
Bizim
buz tutan
boydan boya
köyü ikiye ayiran
Coskun akan
Koca Belilom
Deresi gelir aklıma

Kış deyince
Bembeyaz bir halı üstünden
Köy çeşmesine
Anneleri ile su içmeye
götürduğüm bembeyaz
alaca ve kara
Kuzuların güzelligi
Gelir aklıma

Kar deyince
Çok sevdiğim
Kazların ve
Beyaz ördeklerin
Hayat dolu
Cıvıltısı
Koşar coşar
Düşer
Gelir aklima

Kiş gelince
Karı duyunca ben
Altı köşeli
ve
Bir o kadar
Deli dolu neşeli
Kristal bir kar zerresi olur
Bir kaybolup
Anilar maceralar içinde
Gezinir dolaşır
Yeniden
Deliormanda
Eski Cumada
Muratlar köyümde
bulurum kendimi.