Kar yağınca yeniden doğarım
Silinir geçmişe dair ne varsa beynimi kemiren,
Bir bebek gibi ağlamaklı ama hiçbir şeyden habersiz mutlu,
Şehirde ne kadar pislik varsa hepsi kapanır kar ile,
Siyahlar beyaz olur,
Evsizler donuk ama huzurlu
Mutluluk budur belki de zor olandan zevk alma savaşı,
Kar yağar bir kardeş gibi sapasağlam oturur üzerime,
Ama fazla dayanamaz sıcağı gördüğünde,
Bir o kadarda hassas ve sade,
Kar rahatlığa bir başkaldırıdır,
Mutluluğumun yeganesi bazen,
Ha Ağrı Dağı'na yağmış ha gavur dağına,
Aynı his aynı tevazu
Dostoyevski de iyi bilir karı,
Karı hissetmek için kar yağması şart degil,
Rus yazarlar iyi betimler o güzel ahuyu,
Bir kar tanesi gibisindir bazen,,
Hiç kimseye değmeden düşersin yere,
Kimseye de benzemezsin,
Hür,özgür ve farklı ,
Kar tanesi olmak gerek bu hayatta,
Hülyalara dalan aynı zamanda gerçekçi....
Emrah Yıldız 2
Kayıt Tarihi : 19.11.2018 14:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!