Kar Demeti Şiiri - Yunus Temiz 2

Şehir yağıyor gözlerime ıska bir karanlıkta
Parmaklarıma akan kâr demeti seni hatırlatınca
Yollarda afilli umutları ile çizgileri silince
Rotam bitmeyen bir ufka yürür zamansızca
Omzumda çapraz fişekli şiirlerim,
Ellerim cebimi yoğurur .
Ve hayalimde bakire diyarları senle sentezliyorum .
Şarkıları sololarken buhran bataklığında naralar..
Kuyuda benim, kuyudaki ayyuka çıkanda .
Hatırlara miyop kalır göz,hatıralar yoğuşurken
Çarmıha gerilen iyi niyetleri ile vedalaşır insan.
Benzemiyor bir gülüşün dünün aynasında,
Kar Demeti gibi ruhuma akanla, asıllarıyla.
Oynar kalemiyle, fırçasıyla, fasıllarıyla.
Dudağının kenarında dul kalır anlatsam sırasıyla.
Anlayacağın bir çiçeğe bir mezarlık getirdim yine yüksek promilde,
Şimdi seslensem adın dudağımda eğreti kalacak
Ve karanlık emzirdiğini tükürür sonra güneşe .