Kar Beyazdı Umut Şiiri - Bülent Baysal

KAR BEYAZDI UMUT

Şimdi vakti miydi, derdin hicranın
Çekip gittim sanma, sen bende kaldın
Her an, her dakika, senleyim ama
Beni çok umarsız, bir derde saldın

Seven yürek bakar mı hiç el gibi
Keskin bıçak canı, yakar dil gibi
Senden gelir sitem, yıkar sel gibi
Şu küçük dünyamda, bir tek sen vardın

Tükendi, kar beyazdı umutlarım
Uzadı bak, çıkmaz oldu yollarım
Yaralarım sızlar, tutmaz kollarım
Gittin ama beni, sen benden aldın

Kaldı mı bir yudum, sevgimiz serde
Vurdun can evimden, saldın da derde
Gözlerden süzülen, sitemi gör de
Küstürdün cihana, ruhumu çaldın

Nedensizdi gitmek, soran mı kaldı
Derdimi dinleyip, saran mı kaldı
Yokluğun çekmeye, derman mı kaldı
Çekip de gitmenin, zevkine daldın.

Bülent Baysal