bizler arka bahçelerde çırpınan birer güldük..
kar yağıyordu kırmızıya ve gülüyorduk..
bilmezdikki bir tek japon aslımız severdi karı ve soğuğu..
bizki bizi çok sevdiğini düşündüğümüz allahın evinde..
güldük ve solduk..
insan eşrefi mahlukattı çok büyüttük bunu içimizde
çoğalttık ve yenildik insana..
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta