bezginliğin, gözlerde ufacık kurşunlarını sallandırdığı,
o hain akşamda,
apak bir rüya gibi çöktün de,
canlanıverdi, telaşelerin bitap düşürdüğü
ölgün koşuşturan her bir insan.
yekpare yürekmişçesine, hep birlikte şenlendi,
aksin, düştüğünde yeryüzüne tüm gönüller.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta