Kar Şiiri - Sedat Büyük

Kar yağıyor saçlarıma,
Hava soğuk, üşüyorum.
Bir çığ gibi gözlerinden
Karanlığa düşüyorum.

Yürüyorum kar içinde,
Umutlarım har içinde,
Bir düş görsem, yâr içinde
Tufan olup taşıyorum.

Bırakma, tut ellerimi,
Sende buldum kaderimi,
Sensiz geçen günlerimi
Yarı ölü yaşıyorum...

Hüzün sardı dört yanımı
Ayaz dondurdu kanımı
Kangrenim, sol yanımı
Senin diye taşıyorum...

Şubat 2005
Kadıköy