Güneş mumdan farksızdı saçlarının yanında,
Okyanustan derindi gözlerinin mavisi...
Dudağındaki allık yoktu ceylan kanında,
Bir güzellik perisi, hüzün kraliçesi...
Onu mahzun görünce utanırdı melekler,
Çocukluğumda hâlâ bir dua onu bekler,
Kocaman sevdaları saklar çocuk yürekler...
Gönlümün ilk hecesi, hüzün kraliçesi...
Köşede iki katlı küçük bir evi vardı.
Kızıl günbatımında balkonuna çıkardı.
Tüm sokağı bir anda gül kokusu sarardı,
Büyülerdi herkesi, hüzün kraliçesi...
Ufuklarda gezerdi buğulu bakışları,
Rüzgârlar silemezdi gözündeki yaşları,
Söylediği şarkılar eritirdi kışları,
Bir ayrılık nağmesi, hüzün kraliçesi...
Aynada kendi aksi, ellerinde resimler...
Tararken saçlarını değişirdi mevsimler.
Dudağına konardı anı olmuş isimler,
Bir gönül hikâyesi, hüzün kraliçesi...
Bir kuğuydu, yalnızlık kırmıştı kanadını,
Seveni çoktu ama bilen yoktu adını.
Bir masal perisiydi, rüyaların kadını...
Aşkların en yücesi, hüzün kraliçesi...
Islak camlar ardından gökyüzüne bakardı,
Yalnızlığın hüznüyle inlerdi güzel sesi.
Sonbahar yağmurları gözlerinden akardı,
Buruk bir aşk bestesi, hüzün kraliçesi...
28 Şubat 2004
İstanbul
Kayıt Tarihi : 5.3.2007 23:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Beni alıp götürdüğü hangi duygularımı ve düşüncelerimi bertaraf etti anlatamam.Uyum süper, ses zaten duygu ile özdeşmiş eeee üstadım,geriye tebrik etmek kaldı....güzel bir eser....kalemine ve güzel yüreğinize sağlık
Seveni coktu ama,bilen yoktu adini.
Bir masal perisiydi,ruyalarin kadini..
Asklarin en yücesi,hüzün kralicesi...
Harika bir siir okudum kutluyorum....
Gönlünüze saglik...
Bu şiir bana kâfi cevabı veriyor. Meğer bu 'hüznün' bir 'kraliçesi' varmış ve sevenini esir ediyormuş.
Sevgili hemşehrim, güzel şiiriniz için sizi tekrar tebrik ederken, yukarıdaki teoride yanılıp yanılmadığımı size sormak isterim.
Selam ve sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (9)