Çevrede gezinen ufacık kaplumbağaydım zamanında
Korktuğumu anladığımda kafamı gömerdim kabuğuma
Uzaklaştım severken insanları hatta bazen ağladım da
Kaçabildiği kadar kaçan kaplumbağaydım zamanında
Kendi kendime konuşurken gülerdim olmadık yerlerde
Yürürdüm sahne arkadaşım yarı akşam gecelerle
Gönülden yaralanırdım diken bahçesine düşünce
Gölgem çarparken göğe kaplumbağaydım zamanında
Kalemim ve kâğıtlarımın hepsi siyah renksiz
Anılarım sonradan dönerdi beyaza şikâyetsiz
Bakışlarımla yaşardım, tatlı acılar mazeretsiz
Gülünce sevilen, ağlayınca korkak kaplumbağaydım
***
Hayatta birini sevebilmen gerekiyorsa ilk başta yapman gereken, anılarına sarılıp onların senin bir parçan olduğunu düşünerek kendini sevmelisin ve anılarına sahip çıkmalısın. Sonra zaten o sevmek istediğin kişi, seni senden habersiz sevmeye başlayacaktır.
Orhan YapıcıKayıt Tarihi : 12.1.2018 01:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ve her şeyden önce , sevmeye kendimizden başlamalıyız.Güzel tespit..
Yüreğinize sağlık..
TÜM YORUMLAR (1)