rüzgar estikçe ürperti sarıyordu, gri boşlukları...
hırçın dalgaların kıyıya doğru, kayalara çarptıkça çıkardığı ses;
sol göğsün altına doğru çalınan kemanın,
tellerine dokunan arşeninki ile aynıydı...
ayırt edilemiyordu, artık....
martılar bir sorti uçtuktan sonra sıralarını savmış
ya da
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta