**Kapitalistin Dini İmanı(M)

Esasında dinlerin çıkış sebebine gerçekçi bir bakış açısıyla baktığımızda şu sonuca rahatlıkla varabiliriz. İslamiyet gibi diğer dinler de,de zülume ve zalimlerin baskılarına karşı insanlar bir direniş öğesi olarak kendi önderlerini peygamber unvanı ile önder kişilikler olarak ortaya çıkarmışlardır. Ancak dinlerin zamanla egemen sınıfın resmi dini haline gelmesiyle birlikte halk üzerindeki etkisi ve niteliği de değişmeye başlamıştır. Dolayısıyla, ilk çıkışlarının tam tersine politik iktidar sahipleri ve egemen sınıf tarafından bir baskı ve sömürü aleti olarak kullanılmaya başlanmıştır.

Egemen sınıflar ve baskıcı sömürünün güdümündeki iktidar sahipleri zaman, zaman “Şeriat geliyor” teranelerini ve korkusunu yayarak İslam’a karşı Alevileri, “din elde gidiyor” yaygarasıyla Alevilere karşı da Müslümanları hep kışkırtmış ve katliamlara sebep olmuşlardır. Hatta “Ülke bölünüyor” safsatasıyla, din ve mezhepleri kullanarak Kürtleri,Türkleri ve diğer milliyet ve azınlıkları bile birbirlerine karşı kışkırtmada sakınca görmemişlerdir. Ne yazık ki bu tür kışkırtmaların yaratılmasında din ve mezhep gibi değerleri kullanarak yapılması en kolay ve en kanlı bir yöntemi kullanmıştır. Bu yöntemin başta Ortadoğu ülkeleri olmak üzere, Dünya’nın bir çok ülkesinde uygulandığını hep birlikte üzülerek görüp yaşıyoruz.

Ortadoğu’daki kan gölünü oluşturan emperyalist güçler hep din ve ona bağlı mezhepleri kullanıp, halkları birbirlerine karşı kışkırtarak kırdırtmaktadırlar. Kimi zaman Pakistan’da, Hindistan’da, Lübnan’da, Afganistan’da, Filistin’de, İsrail’de, hatta ABD ve Avrupa ülkelerinde bile dinlerin olumsuz etkileri katliam bahanesi olarak kullanıldığı görülmektedir. Günümüzde de şu anda canlı tanığı olduğumuz Irak’taki savaşı körükleyen din ve mezheplerin faktörünü artık görmemek imkansız ve herkes tarafından iyi bilinmektedir. Türkiye’de sıkça yaşadığımız bir olaydır. Din ve mezhep faktörünü kullanarak Sivas’ta, Maraş’ta, Gazi Mahallesi’nde Alevilerin yakılmasına, katledilmesine Devlet göz yummuştur. Ayrıca, ülkemiz halkları arasında da din ve mezhep çatışmaları hep körüklenmek istenmiştir. Ancak, duyarlı Alevi ve yurtsever insanlar,kürt, türk aydınları tarafından bu oyunların büyük kısmı boşa çıkarılmıştır.

İslam dini açısından konuya baktığımızda. “Sorun İslamiyet’in kendisinden kaynaklanmıyor gibi görünüyor.Fakat bir taraftan barış ve hoşgörü dini olduğu söylenmesine rağmen. Kedisine yönelen en ufak bir eleştiride fetvalar birbiri peşi sıra gelmektedir.Bu İslamiyet’in kimi yorumlarından kaynaklanıyor olabilir. İslamiyet’in politik iktidar sahipleri tarafından bir alet olarak kullanılmasından kaynaklanıyor olabilir.. Dolayısıyla halkları birbirine karşı kışkırtmanın da önemli bir aracı haline gelmektedir din sonuçta.

İslamcı olduğunu söyleyen bir kısım siyasetçiler ve yazarlar, başta ezilenlerin ve Kürt sorunu olmak üzere, neredeyse ülkenin tüm sorunlarının çözümü için İslam dinini hep referans olarak gösteriyorlar. ”. Bizim referansımız din değil, demokrasi olmalıdır. İbadet anlamında isteyen istediği gibi inanma özgürlüğünü yaşamalıdır. Fakat, dini siyasal amaçlarla kullanıp, hele, hele Ortadoğu’da ve Türkiye’de İslamiyet’i kullanarak halkları birbirine kırdırtmaya asla taviz vermemelidir. Artık ırkçılık kadar din faktörü de halklar arasında derin uçurumlar yaratmaktadır.

Bizin kıblemiz herkesçe kabul görebilecek insan ve evrensel insan haklarıyla yoğrulmuş demokrasi olmalıdır.Bunları kriter olarak aldığımız takdirde hiç kimseye benzememize de gerek yoktur.

Biz insanca düşünüp,kendimize yapılmasını istemediğimiz şeyi başkasına yapmayalım yeter.

Kendi haklarımızı korumak istiyorsak başkasının hakkını çiğnemeyelim yeter.

Küresel emperyalizmin emrine girmiş ve bizi iliğimize kadar sömürge yapmaya çalışanların karşısında tek yumruk olalım yeter..

Unutmayalım ki paranın (kapitalist sömürünün) dini,imanı,milliyeti ve cinsiyeti yoktur.Onlar için önemli olan karlarına katacakları karlardır.

4 Ekim 2007.