Kapımı Çalan Yok Şiiri - Emir El

Durmaz akıyor alın kirim
Elimdeki sopayla mesken ediyorum yerleri
Pirüpak etmeye ramak kala titriyor ellerim
Bir esinti rüzgarı fısıldıyor bozuk bir maya tadında
Eller hava der bir ses ile yakalanıyorum
Kader birikintisi içinde kumdan kale yaptırıyor gibi
Şekilleri minareler gibi bir oyuk hem de bu…
Nesilden nesile aktarmak için çekilen sular
Yetişemiyor bugünkü medcezire.
Hayat kısa diyor göklerden bir ses bulutu
Duyar duymaz bırakıyor gözyaşlarını
Islandıkça ağıtların kokusu ortaya cıkıyor
Güneş parıldadıkça beyaz ışığa yaklaşıyor döngünün başlangıcına..
Kara bir balta ile geliyor çalgılı ordu
Sesleri tüylerimi ürpertiyor koyun gibi güdülmemek elde değil dermişcesine
O gelmeden ben gidiyorum
Zamanda yer değiştiriyorum
Ve
En kötüsü oluyor
Erkeni geliyor vedanın bir hoşçakal diyemeden..!