Kapılarını Kapatma Yüzüme

Sanma ki ağlarım
Gözyaşı dökerim ardından
Çoktan mürekkebe dönüştürdüm ben onları
Hokkası sen
Diviti sen
Şiiri biz eden

Vurulmuşsa kurşuna sözlerim kulak ardında
Kör kuyularına düşmüşsem sessizliğin
Geldiğim gibi gitmesini elbet bilirim
Sessiz bir o kadar sakin ve sensiz
Çıkınımda birkaç şiir sana dair
Birkaç şiirde anılarını da götürürüm

Bütün lambalarını söndürün şehirlerin
Gölgem kalmasın duvarlarında asılı
Ateşlerde yakın ki ateşleri buzlara dönüşsün
Hasretimdin
Bu böyle bilinsin
Böyle yazılsın
Böyle söylensin
Yangınımdın

Bütün şarkılarını susturun şehirlerin
İçinde sen olmayan
İçinde ben olmayan

Bizim hiç şarkımız olmadı ki
Biz hiç birbirimizi bulamadık ki
Oyun içinde oyundu saklambaç

Tekil yaşamların çoğul görüntüsüydü sergilediğim
Öksüz bir sevgiydi büyüttüğüm
Cevapsız kalan şimdi
Sessizliğin hakim olduğu korkak gecelerde

Konuş biraz
Konuş kendinle

Kapılarını kapatma yüzüme
Sanma ki ayaklarına kapanırım
Sanma ki dil dökerim ardından
Çoktan mürekkebe dönüştürdüm ben onları
Hokkası sen diviti sen
Şiiri biz eden

Kapılarını kapatma yüzüme
Elbet te ağlarım! ! !
Öyle güzel ağlarım ki hem de

Konuş biraz
Konuş benimle...