Kapılar Sürgülü Şiiri - Samettin Şenkaya

KAPILAR SÜRGÜLÜ

Gidilen kapılar kapanır tek tek
Derdiniz ne deyip sorulmaz bize
Çalışmak isteyip imdat istesek
Kapılar sürgülü açılmaz yüze.

Suçumuz büyükmüş ekmek yok derler
İş verirsek size takip ederler
Sizin yüzünüzden ceza verirler
Kapılar sorgulu kapanır bize.

Ağaç kabuğu ye karnını doyur
Size su bile yok elini somur
Sağır kulaklara sesini duyur
Kapılar öfkeli çarpılır yüze.

Durum anlaşılır yüzler kararır
Masumun çileli benzi sararır
Yine iş bulamaz döner dolaşır
Kapılar mahkeme duvarı bize.

İhanet edene soydaş değiliz
Tankları sürene kandaş değiliz
Emiri verene yandaş değiliz
Kapılar yaftayı vuruyor yüze.

Yaşayan ölüyüz bilmezler yazık
Sevgiye muhtacız sevgi azalık
Bu gidişle çok zor insanlar azık
Kapılar ne zaman açılır bize.

SAMETTİN ŞENKAYA
(KUL SAMİ)