Kapılar Kapanırken Şiiri - Yavuz Doğan

-Suçu sabittir aşkın-

“ Madem aynı noktadan ufku gözlemekti aşk,
Aynanın arkasında ne işle meşguldü sır? ”

Bakma sessiz sedasız olduğuma bu akşam
Gün doğar,gece biter; sabaha bakarım ben.
Aldırma bir segâhla dolduğuma bu akşam
Nasılsa bir kirpikten yaş olup akarım ben.

Varsın sesim semada yankılansın nidasız
Varsın bir rüya daha ölsün sessiz sedasız
Ne çıkar bir aşk daha bitiyorsa vedasız
Hasret madalyasını gönlüme takarım ben.

Boş ver, nasılsa geçer kanayan tüm yaralar
Kırgın gönül kapımı elbet biri aralar
Bir tek küskün ruhumu terk etmesin karalar
Çünkü aşkta acemi sevdada sakarım ben.

Ne çıkar siyah değil elaysa hüznün adı
Kim üzülür vakitsiz selaysa hüznün adı?
Ama dertli başıma belaysa hüznün adı
Kâğıtları recm eder kalemi yakarım ben.

Eğer takvimlere suç, saate bilinmezsem,
Eğer günahsa ismim, eğer hiç silinmezsem
Eğer suçum sabitse ve sehpadan inmezsem
Kapılar kapanırken sessizce çıkarım ben.