kapılar duvar
bazen araya yalnızlık girer
aşılmaz duvarları çekersin herkesin üstüne
berisi sessizlik
ötesi kocaman bir çığlık
kapılar duvar
ve namlunun ucunda insandan gölgeler
bazen araya yalnızlık girer
iki çöl ve bir deniz kadar uzak olursun
gözlerine dokunduğun herkesin
kalbin kadar görünmez
ve ruhun kadar özgürsündür
bazen araya yalnızlık girer
silinir tüm o vazgeçilmez isimler
yalancıktan ağlarsın
gülüyorken içten içe
süzülür yaşlar bin kefenin üstüne
bazen araya yalnızlık girer
tam bulmuşken
kalbinin kayıp parçasını
ve tamamlamışken
aşk bulmacasını
her şey yalan olur bir çırpıda
araya yalnızlık girer
ve kapılar duvar…
10.09.11
İsa YılmazKayıt Tarihi : 10.9.2011 22:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!