Kapılar, açılıyor bir merakla!
Sorgusuz, tokmak tıklamalarına.
Kapılar, kapanıyor yüzüme.
Yağsız menteşe gıcırdamalarıyla!
Odalarda yaşanıyor, ışıksız muhabbetler.
Kaynağı bulunmayan, içi boş konuşmalar!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
