Kapıdaki Notlar Şiiri - Mustafa Turay

Kapına hep kırmızı kalemle yazıp bıraktığım notlar...
“bırakıp gidemezsin”
Posta kutundaki zarfları göremezsin, sana yazdığım mektupları
Buna rağmen ellerimde yaşattığım narin bir serçesin

Kanatların papatya kokardı
Dizlerinde uyurken bedenim alev alan bir cephaneydi
Sol yanım cehennem sağ yanım cennet ve ben araftayım
Pimi çekilen bir bombayız senle ben; tenimiz musalla, bakışlarımız mermer

Senin geçtiğin yollardan almıyorlar beni
Sana yazdığım şiirler hep yarım, eksik...
Sana dokunmam bir facia, ellerimde bir yıkım!
Kaybettiğim bir organım gibisin, içimde bir boşluk!
Sen bana düşen bir gök taşısın, göğsümden kaburgalarıma akan
Dudakların define haritası
Yalnızlığım kifayetsiz...

Kapına hep kırmızı kalemle yazıp bıraktığım notlar...
“bırakıp gidemezsin”
Seninle her buluşmamız polis ihbarlı, tutuklanmamız demirden kelepçe
Ben de seni düşünürdüm henüz anne karnındayken
Doğduğumda ilk göz yaşlarım sanadır

Bırakıp gittin...
Son kez geliyorum, bu kez bıraktığım notları almaya
Her gecem sarhoş, gündüzlerim çatlak birer meteor
Diyarbakır karafil kokuyor
Dizlerinde uyurken bedenim alev alan bir cephaneydi

Sevgime kan sıçradı sevgilim!
Ellerime tapula kalbini!
Kalbini emanet et haylaz ömrüme!