Elimde kırık dökük eski bir hatıra
Bir kibrit alevi kadar yaşamışlık,
Birkaç parça umut,
Biraz kan, biraz ter
Dilimde eskiden kalma bir ikindi acısı,
Sızı bulaşmış, sancılıdır yakam paçam
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
