Kendimi evinin önünde buldum
Saymadım kaç kere zilini çaldım
Seni ölesiye seven bir kuldum
Yine boynu bükük kapıda kaldım
Umutlar içimde açmadan soldu
Gözlerim bir anda yaşlarla doldu
Ben saydım sevgilim bu iki oldu
Sana tek sözüm yok dersimi aldım
Belki anlatırlar dertli halimi
Bitmedi sırtımda atış talimi
Nasıl sevdim bilmem böyle zalimi
Bütün nefretimi üstüne saldım
Bilmem şimdi hangi kalbi kor ettin
Gözlerine bakıp aşkla kör ettin
Dünyayı başına yıkıp dar ettin
Yine boynu bükük kapıda kaldım
Kayıt Tarihi : 27.3.2017 22:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Kocabey](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/27/kapida-kaldim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!