Ters giyilen sevgi trajedisiydi bizimkisi
Zaman ayıpları kapatmadı
Yalnızları ayıplamıştık
Biralar içmiş saatlerce sevişmiştik
Çimenlere yatıp gökyüzünü izlemiştik
Dilekler tutmuştuk , nazar değmesin diye alkol kokan dualar etmiştik
Sonunda herkes bir yolun ucuna savruldu gitti
Savrulduğumuz yerlerden birinde kaldık ikimizde
Herkes kendini haklı sandı kendi sandığında
Yaralanmayı , kandırılmayı öğrendik
Öyle öğrenmemiştik oysa kalktığımız sözlülerde
Masumca dudak okurduk
Şimdi ihanetlerin , batırılan bıçakların hesaplarını tutuyoruz
İkimizdeki yangınlardan çıktık solgun ve çok kırgınız
Ve biliyoruz ki , uzanmayan el tutulamıyordu sevgili
Yazdıklarımı , söylediklerimi at bir yere
Sonunda ikimizde it gibi yalnızız
Kapı ayarlarım bozuk ; ÖRT ÜSTÜNÜ , üşürken ağlamak yakışmaz sana….
Hakan Agade
Kayıt Tarihi : 5.10.2021 14:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ölümün soğuk yüzüdür hayat...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!