İnsan,
yapraklarına dokunur mu,
bir ağacın ya da kitabın..
o değdi diye…..
ve insan her gidişte
aynı yollardan,
o ilk gidişler gibi hisseder mi,
her gördüğünde,
aynı ilk bakışta bulunabilir mi..
ve sen gözüm,
kapıyı çarpıp gidenin kapısından,
zarafetle kovuldun mu hiç!
oysa ayağının tozuyla,
ayağına toz olmaya gitmişken..
varlığına yenilip de,
yokluğunu yendiğin oldu mu! ..
4 Ocak 2010
Bülent AtlıKayıt Tarihi : 4.1.2010 14:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kapıyı çarpıp gidenin kapısından,
zarafetle kovuldun mu hiç!
yokluğunu yendiğin oldu mu!' İşte işin özü! çok güzel..
TÜM YORUMLAR (8)