Kapı Şiiri - Mestan Atcalıoğlu

KAPI

Eski ahşap kapı aralığında,
Sokaktan geçenlere bakmak,
Bazı araçların geldiği yolları,
Yolcuların yaşadıklarını,
Sokaktakilerin yolu,
Ezme şeklini anlamak;
Gençliğini serptiği sokakların,
Başkalarınca, umarsızca ezdiğini,
Sarkan bedenini,
Boyası dökülen, mavi kapıya,
Dayanarak mecal bulduğu,
Saatleri değerlendiriyordu, belki.
Kim bilir,
Kapı önceden, ne renkti.
Kimlerin eli uzanmıştı mandalına.
Günde kaç defa, kapıdan çıkıp,
Umursamadan tekrar giriyordu.
Çocukları, kapının önünde,
Top oynarken,
Kaç defa, dizlerini yaralamıştı.
Kapıdan kaç kez su serpmişti,
Dostlarını uğurlarken.
Kocası, kapıdan kaç kez,
Elinde, kır çiçekleriyle girmişti.
Kocasının tabutunu, nasıl görmüştü.
Bu kapı kapanıp,
Nasıl bir kapı açılacaktı?
Şimdi hepsi,
Sarkan, sarı yüzünün,
Altında gizli.
Yoksa,
Sadece bakıyor muydu?

05.06.2004