Benim adım köhne zindanların
Eskimiş kapısında yazıyordu
Umman olmuş derinliği vardı
Kala kalmak istedim kapıda
Bakıp durmak istedim sadece
İçeride durumlar bayağı'mı
Yoksa kaçmayı başarmış mıyım
Görmek istediğimi görmüş müyüm
Anahtar deliğinden mi bakıyorum
Yoksa ellerim mi örtüyor kapıyı
İçimdeki çocuk Tükürdü mü
Yoksa tuttu mu elimden bilmiyorum
Kapısında eski bir söz asılı
Bana ait olmalı
"Önce Yakaladım kendimi sırtımdan
Sonra düşmemek adına ittim kendimi"
Neydim ki ben burada
Yüzüstü yazılar yazmışım
Kaça kadar saymışım
Kaç çizgi atmışım duvara
Kaç adımda çarpmışım kapıya
Gözlerim soyulmamış mı?
Hiç kanamamış mi gururum?
Nasıl yaşamışım bunun arkasında
Var gücümle ittim kapıyı
Tırnaklarımla yazılan
Duvar işlemesi gibi
Bir sürü cümle
Heryerde" iyiyim "yazıyor
Ben burdayım siz uyuyun
Sizin kalabalıktaki sessizliğinizden
Daha sesli yanlızlığım
Siz unutun Siz uyutun Siz avutun
Beni unutun yazıyor
Var gücümle kapattım kapıyı
Tüm cümleler ağzıma girdi
Dilimin kesilmesini yeğlerdim
Ben kulak olsaydım
Bu sözlere sağır olmazdım
Siz uyuyun
Siz beni unutun
Ben buraya insanlığımı kapatmışım.
Kayıt Tarihi : 24.6.2023 00:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!