KAPI
Hiç görmedim,
Meğer son bakışınmış,
Bilemezdim ki…
Kapandı kapı ardına
Meğer son çıkışınmış,
Hiç çıkmadın ki bilemedim,
Anlamadım, anlayamadım.
Bir buruk içim
Hayallerine asılı kaldım,
Yükledin ayrılık acısını.
Bomboş artık bura,
Her köşesi seni arar.
Oturduğun sandalye hüzünde,
Baktığın pencere acıyor,
Duvar kanıyor,
Asılı tablolar matemde.
Sevdanı yükledin gittin
Acını bıraktın katarlarca,
Gündüzler gecem oldu.
Bir Yemen türküsü radyoda…
Şimdi çok uzaklardasın,
O tek resmin
Kanayan duvarda asılı hala.
Aklımda kapattığın kapı,
Uçuşan saçların
Ve
Gözlerimde resmin…
Yüreğimde yüreğin saklı,
İçimde bir umut
Belki bir gün yine
Sarıp sarmalarsın diye.
Metin Egeli
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı Metin Egeli veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kayıt Tarihi : 23.4.2019 14:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yirmibeş Aralık 2013
![Metin Egeli](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/04/23/kapi-181.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!