KAPI
Her kapının eşiğinde uyur insanın umudu
Ve her mevsim uyanıktır,
Umudunu yitirmiş insanların uykusu..
Nicedir susuzum ilkbahar yağmurlarına
Ben ki dört mevsim yanarım yazın kavuran sıcağında
Ve nicedir ıslanmamış yüreğimden kopan can yoldaşlarım
Ben ki, her kapının eşiğinde ağlarım..
Toz olur, yol olur, bir kervan olur göçerim
Bin çeşmeden bir tas su
Bir damla suda buğday tanesi
Ben her kapı eşiğinde ağlarım
Kaç ateş yakıldı ocaktaki bir çorbaya
Kaç bahar yandı derdinden
bir şerçe hilal kaşına
Ben hep, kapı ardında yanar
Her kapının eşiğinde ağlarım..
Van, 05.12.2018
Şivan UlaşKayıt Tarihi : 28.12.2018 00:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şivan Ulaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/28/kapi-174.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!