Herkesin kapısı biraz kendine benzer
Aslı kapıdır ama huyu insana benzer
Yorgun düşer zamanla ağırlaşır
Vücut ölçüleri değişir sığmaz yerine
Her zil sesi varlığın müjdesidir
Bazen ulaşılmaz olur çilingir ister
Hüzünlü kirpiklerin sığınağıdır
Rengi ruhumuzun makyajıdır
İçten dışa sınırdır
Yaşamaya ilk adımdır kapı.
Kayıt Tarihi : 4.11.2016 15:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!