Kapı Şiiri - Rıdvan Cankiç

Bana adımı sordu.
Ben de “Kapı” dedim.
Güldü,
Hem de çok güzel güldü.
“Nasıl yani? ” diye sordu gülerken.
Bak şimdi dedim ve anlattım.
Ellerimi birleştirip açıyorum,
Sen içine girince kapı oluyor.
Kollarımı açıyorum,
Sen sarıldığında kapı oluyor.
Kalbimi açıyorum
Sen içine girince kapı oluyor.
Gözlerimi açıyorum
Sen içine bakınca kapı oluyor
Dudaklarımı aralıyorum
Dudakların dudaklarımla
Dilin, dilin dilimle
Nefesin nefesimle buluşuyor
Kapı oluyor.
“Peki ben ne oluyorum? ” diye sordu.
“Hiç gitmeni istemediğim bir ziyaretçi” dedim.