Hüzünlü bir sonbahar günü,
Kapınız çalınıyor…
Ding… dong…
Koşup açmak istiyorsunuz,
Bedeniniz izin vermiyor…
Gidebildiğinizde kimsecikler yok…
Allah Allah diyorsunuz…
Kim ola ki?
İhtimaller pek çok hepimize göre;
-Postacı,
-Sütçü,
-Komşunun haylaz çocuğu,
-Dilenci,
-Satıcı,
-Bitişik evdeki yaşlı bey,
-Gazeteci,
-Kader,
-Talih,
-Şans,
Unuttuğunuz bir ihtimal var mı acaba?
Aklınıza gelmeyen
“Aşk”
Aşk kapıyı her yaşta çalar…
Ama ısrar edip beklemez
Ya kapıyı açık tutmalı
Ya da kapının ardında beklemeli…
Kayıt Tarihi : 21.9.2012 17:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vedat Köseoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/21/kapi-115.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!