Kapı Şiiri - Osman Erdoğmuş

Bir kapı açıldı dışarı çıktım,
Ağlar iken tebessümler dağıttım.

Alıştım dünyanın velvelesine,
Manalı manalı etrafa baktım.

Acizim,gücüm yok,tutmuyor dizim,
En güzel hizmeti bu çağda tattım.

Kalk borusu idi inlemelerim,
Hayata böylece alışacaktım.

Sokaklarda çelik-çomak oynarken,
Dertten kasavetten ben çok uzaktım.

Dünya bana dar geldiği zamanlar,
Tereciye, tere satmaya kalktım.

Çalışıp kazanmam gerekiyorken,
Yatırımı yanlış yerlere yaptım.

Hiç ihtiyarlamam zannediyordum,
Dereyi geçerken paça ıslattım.

Göz seçemez oldu eskisi gibi,
Bir ayağı çukurlara saplattım.

Şöyle bir bakınca geriye doğru,
Bu geçen hayatı ben mi yıprattım.

Anladım ki,şu koskoca ömürden,
Açtım bir kapıyı ve de kapattım.

Aşk İklimi
Kitabından alınmıştır