Bir yaram var hiç kapanmayan.
Karanlıkta kanayan,gözlerine bakınca unutulan.
Severek dinlediğim türküler gibi,
Sözlerini ezberleyemediğim,
İçemediğim su gibi kana kana.
Aklıma düşensin karanlık çökünce,
Sonra yıldız gibi kayıp giden avuçlarımdan.
İçimde saklayacağım seni hep,
Bir gün olup ayrılsa da ellerimiz,
Ayrı kalsa da gözlerinden gözlerim.
Yolumuz çıksa da ayrılığa; unutmayacağım seni.
Bu yara kapanmayacak hiç.
Her türküde yeniden kanayacak,
Her akşam yeniden açılacak.
Hiç bitmeyen türküler gibi,bir ömür dudaklarımda kalacak.
Bu yürek hep ardından koşacak,
Hep sevecek;
Atılsa da karanlıklara.
Kayıt Tarihi : 4.1.2014 10:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!