Hani evine girer kendini koltuğa atarsın
Sıkıntılar, dertler, felaketler kapının dışında kalmıştır
Orası senin evindir kendine geldiğin güç topladığın,
Ama bazen tam kafanı yastığa koymuşken
Bir telefon çalar derinden acı, acı
Fırlarsın yerinden bakarsın telefona
Açmaya korkarsın içine bir yangın düşerse gecenin yarısı
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman