Doğdu kış ortasında bir kızgın güneş,
Zemheri ayazında, kavurdu bizi.
Kopardı tüm bağları bir büyük telaş,
Hey Hak! Dört bir yana savurdu bizi.
İstemem senin olsun hanlar, hamamlar.
Kurtarmaz maderini sırlı makamlar.
Halk ile hasbıhal bilmez adamlar!
Hak ile adaletten ayırdı bizi.
Haddimizi bildirip öteye itti.
“Batırayım” der iken; aslında battı.
Kuş tüyü yatağına uzanıp yattı.
“Kervan geçmez dağlarda”, kayırdı(!) bizi
Keserlerin ağzı hep, kendine yontar.
Adalet terazisi; bir bozuk kantar,
Boş kefe bir tarafta, tarttıkça tartar,
Vaat dolu ambarlar, doyurdu bizi
Kanatlandık gideriz, arş-ı alaya.
Bu haller, başımızı, sokar belaya.
İki de bir davetkâr sanki molaya;
Taş koyup tekerlere, devirdi bizi.
Farkındayım, birazcık kapalı oldu.
Aslında bu derbeder; doldukça doldu.
Bu uğurda nicesi “belayı” buldu.
Gammazlayıp hâkime buyurdu bizi
Kayıt Tarihi : 26.7.2009 20:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her şiirin bir hikayesi vardır. Vardır var olmasına da her doğru da her yere yazılmaz.
Adalet terazisi; bir bozuk kantar,
Boş kefe bir tarafta, tarttıkça tartar,
Vaat dolu ambarlar, doyurdu bizi
******************************************
Hakkın hatırını Âli bilmeyenlere
hiç bir hatıra feda edilmemesi
gerektiği güzel vurgulanmış.
TEBRİK ETMELİYİM. Muhabbetle
Selamlarım..
Bedri Tahir Adaklı
Adalet terazisi; bir bozuk kantar,
Boş kefe bir tarafta, tarttıkça tartar,
Vaat dolu ambarlar, doyurdu bizi
EMEĞİNİZE VE YÜREĞİNİZE SAĞLIK.
TAMAMI ÇOK GÜZELDİ.
KUTLUYORUM.
TAM PUAN VE SAYGILAR.........HALİLŞAKİR
TÜM YORUMLAR (7)